A Pragmatic-Semantic Analysis of Irony in Octavio Paz’s Literary Essays
DOI:
https://doi.org/10.18485/beoiber.2019.3.1.4Apstrakt
In this paper we analyze a few fragments of Octavio Paz’s literary essays. This analysis is aimed to propose a pragmatic-semantic study of specific utterances, which contains a study of irony as a linguistic argumentative instrument. The analysis is based on two main theories: on the one hand, the argumentation theory stated by Anscombre and Ducrot, and on the other hand, the relevance theory developed by Sperber and Wilson. The most important claims and concepts of each theory are presented in order to construct a suitable theoretical framework which allows us to describe different kinds of ironies and their argumentative and cognitive effects on readers.
Key words: irony, argumentation, pragmatics, literary essay, Octavio Paz.
Reference
Downloads
Objavljeno
Broj časopisa
Rubrika
Licenca
Autori koji objavljuju u ovom časopisu pristaju na sledeće uslove:
- Autori zadržavaju autorska prava i pružaju časopisu pravo prvog objavljivanja rada i licenciraju ga pod okriljem Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License koja omogućuje drugima da dele rad uz uslov navođenja autorstva i izvornog objavljivanja u ovom časopisu.
- Autori mogu da izrade zasebne, ugovorne aranžmane za ne-ekskluzivnu distribuciju rada objavljenog u časopisu (npr. postavljanje u institucionalni repozitorij ili objavljivanje u knjizi), uz navođenje da je rad izvorno objavljen u ovom časopisu.
- Autorima je dozvoljeno i podstiču se da postave objavljeni rad on-line (npr. u institucionalnom repozitoriju ili na svojim mrežnim stranicama) pre i tokom postupka prijave, s obzirom na to da takav postupak može voditi produktivnoj razmeni ideja, te ranijoj i većoj citiranosti objavljenog rada (up. The Effect of Open Access).
